Rijk mens

Jorrit heeft een (redelijk) goede nacht gehad, "...wel fijn om je in de ochtend eens lekker fris te voelen...". Na zijn ontbijt appt hij dat hij nog een klein uurtje gaat slapen of misschien zelfs wel een uurtje chillen.

 

Is alles hosanna...natuurlijk niet, hij heeft nog steeds hoestbuien en die worden steeds feller, maar hij voelt zich, zo zegt hij zelf, 'in principe' een stuk beter, "maar ik ben een gewaarschuwd mens, pieken en dalen gaan altijd samen..." zo heeft hij inmiddels geleerd. Gelukkig is hij tegenwoordig een snelle leerling want dat is in het verleden wel eens anders geweest :-), maar hij heeft dan ook wel een hele strenge en harde leerschool gehad de afgelopen 2 en een halve week.
 
Toen het eerste bezoek vanochtend aan kwam zat hij rechtop in bed, alert en helder uit zijn ogen kijkend. Zijn zuurstof toevoer was verder verlaagd en later in de ochtend werd deze verder verlaagd. Gisteren stond de toevoer nog op 66% en nu staat de teller op 33% en zo laag is het nog niet eerder geweest sinds hij de IC heeft verlaten. En hij heeft het zuurstofmasker weer ingeruild voor een zuurstofbril (via de neus). Dat geeft hem meer bewegingsvrijheid zoals bij het eten en het is beter voor zijn luchtwegen, maar Jorrit vind het apparaat maat KUT zitten. Zijn temperatuur is stabiel op 37 graden.

 
Hij is nog steeds kortademig, dat blijft waarschijnlijk zo, zolang hij nog aan de zuurstof zit en de longproblemen nog niet opgelost zijn. Dus nog steeds heel vervelend, maar zijn benauwdheid is echter minder en hoewel hij nog steeds kortademig is is hij wel rustiger. Hij kan nu meerdere woorden zeggen (kleine zinnen) in één ademteug. De dagen hiervoor was het, ik...(ademteug)...wil zo...(ademteug)...graag...(ademteug)...even slapen...(ademteug) (ademteug) (ademteug) etc.

Hij eet zijn ontbijt helemaal op, dus zijn eetlust is ook weer helemaal terug. Ook in de midag zien ze een andere Jorrit, dan gaat de warme prak er helemaal in en geniet hij van de frisse smaak van een overheerlijke sinsappel in zijn mond. Fruit voelt heel lekker voor zijn mond, het geeft verzachting, verkoeling...
 
Omdat hij niet zoveel mag drinken (vanwege al het vocht wat hij vast houdt) hebben ze wat slims bedacht (geloof dat het idee zelfs bij Jorrit vandaan kwam). Jorrit krijgt regelmatig een beker ijsblokjes i.p.v. water (de ijsblokjes bevatten minder water dan een beker water). Hij vertelt het alsof hij weer dat kind is in die ballenbak...hij laat de ijsklontjes smelten tussen zijn tanden en zijn lippen. Hij zuigt dan het smeltwater tussen zijn tanden door en laat het heerlijk koele water rond gaan in zijn mond en keel en dat voelt heerlijk aan voor zijn gort droge mond en werkt als een tierelier tegen de dorst, voor zo'n 15 minuten. Maar met meerdere ijsklontjes kan hij even vooruit.

In de middag wordt bij Jor voor de tweede keer beenmerg afgenomen, dit keer uit zijn borstbeen. Hij gaf aan dat hij een beenmerg punctie uit zijn rug op dit moment niet zit zitten.

De uitslag volgt maandag of dinsdag en wordt heel spannend. Blijft de Leukemie weg en zien we al aanmaak van nieuwe gezonde bloedcellen (voor dat laatste is het nog wel erg vroeg, maar wie weet...).

Doordat Jor zich weer wat beter voelt, en hij zich 'iets' minder hoeft te concentreren op het ademhalen, heeft hij ook weer tijd om na te denken. Hij voelt zich beter en tegelijkertijd zo zwak als een koekje (maar dan wel een lekker koekje volgens zijn zus).

Jorrit tegen zijn ouders: "Hoe kan het zo zijn, dat je 2 zonen hebt, er één al 17 jaar onderzoeken doet naar kanker, en dat de andere zoon het dan krijgt???", dat vindt hij zo'n vreemde toevalligheid.

Hij is zo blij met en trots op Saar, dat ze er voor hem en Pip is, hij houdt zoveel van haar. Ook  zegt hij trots te zijn op de families die er altijd voor hem en Saar zijn en de vriendengroep met hun steunbetuigingen en kaarten.

In tijden van ziekte besef je wat familie en vrienden, mensen echt voor je betekenen en wat jij voor hen betekent. Zo'n hechte familie en vriendengroep om je heen doet je beseffen dat je ondanks alle ellende een rijk mens kan voelen...
 

Fedor