Maandag, 4 weken later

De nacht was weer wisselvallig (slapen tot 2.30 uur en daarna wakker liggen) en gevuld met Australian Open, maar wel zonder zuurstof! Hij kan eindelijk weer op zijn buik liggen, niet te lang, want dat is zwaar werken voor de longen, maar zijn lichaam vind het heerlijk om weer andere slaapstandjes te herontdekken. Ontbijt weer na omweg aan tafel.

Later in de ochtend komt de Hematoloog langs. Jor zijn bloedbeeld verteld een helder verhaal, nl. dat hij er klaar voor is om naar huis te gaan! Maar voordat het zover is, moet hij wel zelfstandig kunnen douchen, lopend de afdeling kunnen verlaten en de trap op en af kunnen lopen. Dat moet hij dus nog even laten zien. Nou dat laat meneer zich geen twee keer vertellen, de wil om naar huis te gaan is groot en de beste drijfveer.

Samen met mijn ouders en zus gaat hij in de rolstoel (zonder zuurstof) naar het restaurant. Eenmaal uit de lift staat hij op en loopt hij zelfstandig naar het restaurant toe, zeg pakweg 100 meter. Daar komt hij weer tot rust en drinkt hij gezellig wat met de familie Denkers. Jorrit is tot het bot gemotiveerd en besluit terug naar de afdeling alleen de lift als hulpmiddel te gebruiken. Lopend naar de lift, met de lift omhoog (wat nog het zwaarste is, stilstaan, want dan gaat de enkel/kuit pijn doen) en lopend de afdeling op, zijn kamer in en uitpuffen op bed.

Als de fysio later komt is hij klaar om te laten zien dat hij de trap op kan lopen. Trap lopen is erg vermoeidend, maar zoals de fysio zegt, je hoeft niet in één keer omhoog. Je kan elke tree stapje voor stapje doen, dan kost het je minder energie, maar duurt het langer en je kan met elke stap de volgende tree pakken, dan ben je sneller, maar eerder moe. Het is prima als je halverwege even stopt om op adem te komen hoor...

Later op de dag gaat hij douchen, dat had hij uitgesteld, maar hij voelt zich er klaar voor en heeft er zin in. De zuster heeft geen tijd, maar dat vond Jor geen probleem. Hij heeft zich rustig uitgekleed en is in de douche gaan zitten op een uitklap stoel en laat het warme water de afgelopen vier weken van zich afspoelen...

Wat moet dat lekker zijn geweest. Het afdrogen putte hem wel uit, maar eenmaal in zijn bed hersteld hij in no time. Sinds gisteren is hij van de zuurstof af en het lukt hem vandaag ook prima zonder zuurstof, ondanks alle inspanningen. Als Jorrit morgen weer laat zien dat hij zonder zuurstof kan en zelfstandig kan douchen en de trap op kan lopen, dan mag hij hoogstwaarschijnlijk morgen naar huis!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Zijn hometrainer staat thuis al op hem te wachten, geheel belangeloos ter beschikking gesteld door zijn lieve schoonvader :-) zodat hij verder kan werken aan zijn herstel.

De Hematoloog heeft het ook nog gehad over de vervolg chemo kuren, maar daar over later meer als de kuren weer beginnen. Het ziet er naar uit dat hij morgen naar huis mag mits hij geen terugval krijgt, we hebben geleerd om een slag om de arm te houden. Het plan is dat hij minimaal een week thuis mag blijven voor de tweede kuur begint en misschien nog iets langer als ze vinden dat hij een paar dagen extra nodig heeft om aan te sterken, hij is aardig wat kilo's kwijt geraakt en daar zaten niet veel kilo's vet bij maar voornamelijk spier.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Op verzoek van Jorrit en Saar even wat huisregels voor als Jor naar huis mag:

> Jorrit en Saar geven aan geen extra bezoek te willen, tenzij op hun verzoek. Dit is niet omdat ze jullie niet willen zien, want jullie steun en medeleven doen hun veel goed en hopelijk is er na de laatste kuur genoeg tijd om met Jorrit te praten, maar voor nu hebben ze behoefte aan rust. Jorrit heeft zijn rust hard nodig om te herstellen en hij wil de tweede kuur niet met een achterstand in gaan, meer bezoek betekent meer kans op bacteriën, schimmels en virussen en die kan hij niet gebruiken als straks zijn afweersysteem weer wordt afgebroken. Vergeleken met het ziekenhuis bezoek, veranderd er dus niet veel, nog niet.

> Jorrit mag nog steeds geen bloemen of planten (i.v.m. schimmels) ontvangen, dus mocht je nog niks van je hebben laten horen en dat alsnog wilt doen, dan liever een bericht op het blog of een kaartje, maar geen bloemen, bloemstukken of planten. Als Jorrit thuis komt heeft hij inmiddels al meer dan 400 kaarten om door te nemen:-)

> Jorrit mag thuis ook gewoon naar buiten en zal als zijn conditie dat toelaat ook rondjes gaan lopen om zijn conditie te verbeteren. Hij heeft verder geen beperkingen. Hij wil de tweede kuur in gaan zonder griepje, loopneus of een of andere infectie, dus misschien dat hij een mondkapje zal gebruiken om te voorkomen dat hij ziek wordt.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

In blijde verwachting...Jorrit en Saar zijn weer zwanger!


Saar is nu 9 weken zwanger en heeft vorige week het hartje horen kloppen en de echo ziet er goed uit, de foto's hangen al bij Jorrit op de kamer naast de hometrainer.

Toen Jorrit 23 december werd opgenomen in het Erasmus, wisten Jor en Saar net een week dat ze zwanger waren. Ik mocht hier natuurlijk nog niks over schrijven, maar jullie kunnen zich voorstellen dat dit gegeven extra zwaar was voor beiden en voor veel extra emotie heeft gezorgd. De ene week hoor je dat je zwanger bent en een week later krijg de ander te horen dat hij kanker heeft. Twee uiterste zo dicht bij elkaar, elk met hun eigen emoties in elkaar verweven...  

Hopelijk kan Jorrit volgende week mee voor de 10 weken echo, hij baalt als een stekker dat hij Saar de afgelopen weken niet heeft kunnen steunen.

Fedor