Hallucinaties. Jorrit heeft vannacht twee uur geslapen. Toen hij wakker werd, was hij volledig in paniek, hij hallucineerde, waarover, dat zal hij je nog wel zelf wel een keer vertellen. Zijn waardes stortten in en het duurde even voor hij er weer was. Daarna durfde hij niet meer te gaan slapen. Dit keer geen vertrouwd gezicht naast zich maar die van de verpleging. Sinds gisteren kreeg hij voor de pijn bestrijding ook Ketamine, dat heeft er waarschijnlijk voor gezorgd dat hij hallucineerde.

Mijn ouders arriveerden vanochtend als eerste. Toen was hij nog steeds benauwd en had hij het moeilijk naar aanleiding van de droom. 

Voor een keer had de dokter goed nieuws. Zijn long foto's zagen er beter uit dan die van gisteren. Er was meer longinhoud te zien. 

Vanwege de hallucinaties wordt zijn pijn bestrijding aangepast. Hij krijgt nu naast morfine ook wat paracetamol. Omdat hij wat koorts heeft kan dat alleen maar in zijn voordeel werken. Zodra de Ketamine wordt gestopt en de paractemol er in gaat, klaart Jorrit binnen 30 minuten op, zijn ademhaling wordt rustig en de zuurstof wordt tot twee maal naar beneden terug geschroefd. 

Hij krijgt meer praatjes en zijn humor komt gelijk weer boven drijven. 

De leukocyten zijn nu afgenomen van 70 naar 0,2 dus dat gaat goed, bijna alle kankercellen zijn nu opgeruimd.

Dat klinkt allemaal erg positief. Maar Koert waarschuwt hem dat hij zich er op voor moet bereiden dat hij straks weer een terugslag kan verwachten ivm de koorts en zijn ziektebeeld.

Dat gebeurd ook, maar niet zo erg als de dagen ervoor. Zijn zuurstof moet weer een tandje omhoog, maar de zuurstof toevoeging is nog steeds lager dan gisteren, terwijl zijn zuurstof gehalte in zijn bloed goed is. Dat is dus goed.

Ik ben 's middags nog even bij hem langs geweest en heb nog even met hem kunnen praten. 

Hij krijgt nu sonde voeding. Daarom hoeft hij niet meer te eten, maar hij heeft trek in iets lekkers, een vruchtentoetje of zoiets. Hans (verpleger) stelt voor om iets kouds er in te stoppen, een raketje misschien?

Het is alsof ik een drugsverslaafde in de ogen kijk of een Robison deelnemer een boord vol patat voor schotel. Hij krijgt grote ogen, "ja, die lust ik wel!". "Heb je geld bij je Jor?", ik krijg een middelvinger. Ik haal een raketje bij het restaurant en Jorrit geniet ervan. Na een week geleefd te hebben op water en drink yoghurt is dit een verademing. Koud en lekker, dat we niet eerder op het idee gekomen zijn. Bedankt Hans :-)

Saar blijft bij Jor tot het begin van de avond. Als ik naar huis rij, kijken Jorrit en Saar samen een film op de tv, even net als thuis alsof er niets aan de hand is…gewoon iets doen wat normaal vanzelfsprekend is…

Fedor