Woensdagavond ging het helemaal fout...

Woensdagavond ging het helemaal fout, Jorrit kreeg plots de koude rillingen en moest hoesten. Het ging gelijk mis en Jorrit krijgt het benauwd, zijn longen wilde zich niet meer vullen met zuurstof en hij trok gelijk aan de alarmbel, nou ja drukte direct op de rode alarmknop die vastzit aan de arm met de knoppen voor zijn bedbediening.

Gelukkig reageert de verpleging snel, zijn saturatie zit op de 70-80% en hij heeft de koude koorts. Rillingen over zijn hele lichaam en dat met een temperatuur van 40,1°C. Ze besluiten om met spoed een longfoto te maken, daar is gelukkig niks op te zien. Maar omdat de saturatie zo laag is, krijgt Jorrit extra zuurstof toegediend via de neus. Even moet Jorrit terugdenken aan de eerste kuur en raakt hij in paniek, "...nee niet weer!..." Maar koorts en de extra zuurstof sussen hem gelukkig in slaap, en toen hij wakker werd, was alles weer een stuk rustiger, behalve de temperatuur dan, die bleef boven de 40°C. Ze geven hem Paracetamol en laten hem alles eruit zweten.

Het heeft waarschijnlijk allemaal te maken met zijn arm en zijn sterk verzwakte lichaam. Hij heeft iets minder last van zijn arm, dit komt doordat hij nu nog zwaardere medicatie heeft gekregen om de pijn te bestrijden.

Al met al was hij flink geschrokken, maar in de ochtend is alles weer rustig en mag hij van de zuurstof af. Hij heeft nog wel hoge koorts, maar voelt zich niet meer zo slecht!

Het volgende bericht volgt als de middag net is begonnen. Zijn bloeddruk is 85 over 36 terwijl dat normaal gesproken 120 over 80 moet zijn en de dokter wordt weer met enige spoed gehaald. Ze meten de bloeddruk op zijn been omdat zijn ene pols opgezet is en in de andere een infuus zit. Zijn bloeddruk was weer enigszins hersteld en ze besluiten om zijn dosis zout, NaCl (vocht) te verhogen om de bloeddruk weer normaal te krijgen.

Jorrit is verder erg misselijk, waarschijnlijk als gevolg van de zware medicatie. Na vijf minuten vindt zijn vla weer een weg naar buiten en belandt in het kotsbakje.

Het gekke is dat ondanks alles hij zich zo slecht nog niet voelt. Hij moet alles heel rustig aan doen en moet soms overgeven, maar verder gaat het eigenlijk wel, ondanks de nog steeds aanwezige koorts. Maar eten doet hij nauwelijks meer, geen trek en alles komt er toch gelijk weet uit.

Ik heb hem donderdagavond ook even gesproken en gezien met FaceTime en inderdaad zie ik een Jorrit die weer verder kijkt dan zijn bed lang is. Daar waar Saartje er nu even doorheen zit en het niet kan bevatten dat een mens, haar mannetje, zoveel ellende moet ondergaan om te genezen...het is toch ook niet menselijk meer...kan Jorrit weer vooruit kijken en is hij al bezig met zijn herstel, hoe snel kan het gaan. Misschien komt het doordat zijn beenmerg weer actief is, ze hebben voor het eerst een verhoging gezien van zijn neutrofielen, de activiteit is nog laag, maar het is erg positief nieuws, het kan ook zijn dat zijn lichaam aan het herstellen is en zijn slijmvliescellen niet meer afgebroken worden. Maar wat het ook is, de positiviteit is weer terug in die kale schedel van Jor en dat voelt goed, hopelijk wordt het hem gegund om dit gevoel vast te houden en mag hij snel naar huis.

Hij heeft donderdagnacht goed geslapen en is benieuwd wat de vrijdag hem weer voor verassingen gaat brengen. Hij durft niet meer heel positief te zijn, verder voelt hij zich nog wel ok!!!

Vrijdag komen er voor de verandering alleen maar goede berichten binnen. Zijn neutrofielen zijn gestegen tot 0,09 en dus lijkt het herstel begonnen te zijn. Zijn arm ziet er ook iets beter uit en zijn bloedwaardes blijven verder stijgen. Nou het eten nog, dat wil nog steeds niet echt vlotten.

Zijn beenmerg is vrijdag ook weer doorgelicht en ook hier zien ze dat het beenmerg heel actief is met alleen maar gezonde cellen!!! Hij beleeft een goede dag als je het vergelijkt met de dagen ervoor die hij beloont met een boterham en een banaan omdat hij 's avonds zowaar een beetje trekt heeft. Dat is al meer dan hij de drie dagen hiervoor heeft gegeten. 

Zaterdagnacht heeft hij een redelijke nacht gehad, prima geslapen. De afgelopen 24 uur heeft Jorrit veel geplast, dus zijn gewicht zal ook wel weer iets zijn afgenomen.

Aan het eind van de ochtend krijgt Jor te horen dat zijn neutrofielen gestegen zijn naar 0,16. Als de bloedwaardes zo verder door stijgen dan zitten ze zondag boven de 0,2...de waarde die bepaalt dat Jorrit naar huis mag, als de neutrofielen twee dagen boven de 0,2 blijven dan mag hij naar huis. Dus als de waardes zich zo blijven vermenigvuldigen, dan mag hij maandag of dinsdag naar huis! 

Zondag. Vandaag is hij nerveus en nieuwsgierig voor de bloeduitslagen. "...Slaat helemaal nergens op, maar ik wil zo graag dat het boven de 0,2 is om weer naar huis te mogen..." Hij hoopt dat zijn arm rustig blijft en dat hij vandaag weer wat meer kan eten, want dat blijft een probleem vooralsnog. Hij gaat het niet forceren, want hij wil het goede gevoel nu vast houden.

Fedor