Als we zaterdagmiddag langskomen zit Jorrit net in een facetime gesprek met Pip. Hij mist het thuis zijn, maar is ergens ook weer blij dat de kuur erin zit en hij weer een stap verder is.

We hebben weer lekker zitten kletsen en de jongens waren blij om hem, na het facetime gesprek van van de week, weer eens live te zien. Niet dat ze verder veel vragen voor hem hadden, na 5 minuten wilde ze al zijn laptop gebruiken om op Netflix kinderfilms te kijken, maar hem zien en horen kletsen was genoeg om tot de conclusie te komen dat het goed met hem gaat.

Tot nu toe is het goed vol te houden voor Jorrit. Zijn bloedwaardes zakken met de dag, met het uur, verder in, maar hij is niet misselijk en voelt zich nog goed. Wel klaagt hij over hoofdpijn al de hele dag. De verpleegster zegt ook dat hij iets meer rust moet nemen, hij heeft de hele dag al bezoek gehad en zit op de praatstoel. In de ochtend kreeg Jorrit een bloedneus, die heeft wel twee uur gebloed, zijn bloedplaatjes zijn zo laag dat hij weinig stolling heeft. Gelukkig stopt het na 100 watjes...want het bleef gewoon stromen.

De verpleegster komt binnen om bloed af te nemen, ik zie dat Cas (de oudste van negen) zich wat ongemakkelijk beweegt en Sil (van zes) raakt opgewonden, "gaan ze echt bloed afnemen?" Jorrit stelt ze gerust dat ze hem niet gaan prikken, maar dat ze gewoon zijn bloed aftappen vanuit één van de slangetjes die uit zijn rechterborst steken. Dat stelt ze enigzins gerust, als het buisje volloopt met bloed kijken ze alweer naar het scherm.

Wat later krijgen we de bloedwaardes te zien. Zijn Hemaglobine is al sinds vanochtend te laag en ook zijn trombo's zijn aan de lage kant. Verder zakken zijn leukocyten steeds verder naar nul, wat goed is. Hoewel zijn Hemaglobine aan de lage kant is heeft hij vandaag nog geen bloedtransfusie gehad! Zijn te lage Hemaglobinegehalte verklaard ook zijn hoofdpijn. Hij moet straks aan de zuster maar vragen of hij niet nog een bloedtranfusie nodig heeft.

Het was goed om hem weer te zien en we nemen in het begin van de avond afscheid van hem en gaan op de weg terug langs de Mac. Terwijl we zitten te eten krijgen we een app van hem. Nadat we waren vertrokken stortte Jor helemaal in, hij moest even plassen en kon nog net zijn bed redden voor hij helemaal instortte, zijn kloppende hoofdpijn werd heel heftig, hij werd duizelig en misselijk. De verpleegster ziet direct aan Jorrit dat het niet goed gaat en verteld hem even later dat hij vanavond nog een zak donorbloed krijgt toegediend, de dokter had vanochtend kennelijk even over het hoofd gezien dat zijn Hemaglobine te laag was!!!

De dip.

De dip heeft nu echt zijn intreden gedaan. Jorrit voelt zich beroert en slecht. Zondagochtend gaat nog redelijk, hij is door het donorbloed weer iets hersteld. Maar hij heeft een kleine verhoging, pijn in zijn buik, beginnende diaree, hij voelt zich slapjes, etc...

's avonds voelt hij zich voor her eerst echt beroerd tijdens de tweede kuur. Hij heeft lucht in zijn darmen wat zorgt voor pijn. Verder heeft Jor koorts. De dokter heeft zijn hele lichaam onderzocht, zijn darmen doen pijn tot aan het einde, maar ze kan niet direct iets vinden, het is de lucht die zorgt voor de pijn. Hij krijgt twee verschillende antibiotica om de oorzaak van de koorts te bestrijden.

Hij valt wat later in slaap dan normaal, maar hij uiteindelijk afgelopen nacht nog redelijk geslapen. Hij wist niet dat lucht zo vervelend kon zijn. Hij werd niet wakker met een fijn gevoel dit keer, Hij is snel duizelig, het licht doet pijn aan zijn ogen, zelfs knipperen deed pijn in zijn hoofd. Toen het ontbijt kwam heeft hij er drie minuten naar zitten staren en moest toen overgeven. Gal, meer kwam er niet uit. Hij stort weer in. Na vijf minuten is hij er weer een beetje en eet hij zijn boterham op, maar zijn cracker laten staan...zolang hij blijft liggen gaat het nog enigzins.

Jorrit krijgt vandaag twee zakken bloed toegediend en bloedplaatjes, hopen dat het hem weer een positieve boost geeft. Zijn middageten heeft hij voor het eerst laten staan, hij heeft nog wel een nutridrink besteld met vezels en eiwitten, maar of hij die op heeft weet ik niet...

Hij heeft moeite met het eten van vast voedsel, zijn speekselklieren van zijn mond tot aan zijn kont gaan/zijn kapot. Dus hopen dat hij die nutri drinks weg krijgt,ik geloof niet dat er iemand is die deze drankjes echt lekker vind, laat staan als je al misselijk bent.

De dokter verteld dat de chemo zijn werk nu wel heeft gedaan en dat er verder geen afbraak meer plaats zal vinden. Het is nu wachten op het herstel van zijn normale bloedbeeld. Onnodig te zeggen misschien, maar hopelijk duurt de dip voor Jorrit niet te lang...en mag hij snel thuis gaan herstellen, maar laten we niet te snel te ver voorruit kijken.

Fedor